|
هر چه بادا باد گفتم:«بدوم تا تو همه فاصله ها را» چون آینه پیش تو نشستم که ببینی پر نقش تر از فرش دلم بافته ای نیست ما تلخی نه گفتنمان را که چشیدیم بگذار ببینیم بر این جغد نشسته یک بار هم ای عشق من از عقل میندیش نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ  كاش مي شد كه پريد ، كاش مي شد كه مثل جوجه اردك زشت ، قو شد يك قوي سپيد . آخرین مطالب آرشيو وبلاگ 
نويسندگان پیوندهای روزانه پيوندها
|
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند
